غزل سرایی ام از طرز راه رفتن توست
تو قرص ماه منی ، موش های شهر اما/
به حکم منطق نان ، فکرشان جویدن توست
نه که طلوع غزل چشم های روشن توست
غزل سرایی ام از طرز راه رفتن توست
خلاصه غزل و موج و حرکتی و سپید
هزار گونه تاریخ شعر در تن توست
همیشه پنجره ها را به باد می بستی
زمانه بد شده ؛ هنگام چشم بستن توست
تو قرص ماه منی ، موش های شهر اما
به حکم منطق نان ، فکرشان جویدن توست
بمان به رغم همه بی وجود هایی که
مدام مساله شان بودن و نبودن توست
از کتاب: الف های غلط